ز عشقت بی قرارم با که گویم

ز هجرت خوار و زارم با که گویم

نمی پرسی ز احوالم که چونی

پریشان روزگارم با که گویم

همی خواهم که بفرستم سلامی

چو یک محرم ندارم با که گویم